Traces

Szu Han Lin – Etske Berk – Astrid van Drie – Ernie bossmann – Juwon Lee

Wij mensen laten bewust en onbewust sporen achter. De expositie TRACES toont werken waarin deze sporen op verschillende manieren zichtbaar zijn gemaakt. De kunstwerken van  Szu Han Lin (Taiwan) , Etske Berk (NL), Astrid van Drie (BE), Ernie Bossmann (NL), Juwon Lee (Zuid-Korea) verhouden zich elk vanuit een andere manier tot het thema Traces.

Astrid van Drie en Etske Berk tekenen en projecteren zich een weg in de ruimte. De installatie ‘The Red Sphere – Left traces in time and space’ is daar een onderdeel van. Sporen, achtergelaten in tijd en ruimte geprojecteerd op papier, vormen de basis voor de tekening van 150x170cm, van waaruit de verdere installatie is ontstaan. Spelend met projectie en gelaagdheid laten we tastbare en ontastbare sporen achter in tijd en ruimte.

Stadstekenaar Ernie Bossmann gebruikt stift en schaar om met beelden uit het verleden, tot iets nieuws te komen. In haar werk Hollen of stilstaan zien we lopers en auto’s.

Lopers uit de hele wereld; uitgenodigd of op drift; vierdaags of zevenheuvels; Simone de Beauvoir; misschien herken je er meer. Ernie Bossmann verbindt ze met zwarte stift.

Auto’s uit huis-aan-huisblad De Brug zwartgemaakt, kruipen als dikke dieren in de dagelijkse file bij de Waalbrug. 

Lange rijen laat Bossmann stilstaan en doorlopen op de muur van het nieuwe International Drawing Center.

Juwon Lee speelt in haar werk Mul-mung met digitale beelden en laat de tijd wegsijpelen in een video-installatie. 

Ze is geïnteresseerd in de ontwikkeling van technologie, het proces van consumptie, reproductie en distributie van beelden uit de digitale cultuur. Ze onderzoekt en bevraagt de impact van deze processen op ons leven, voornamelijk aan de hand van gedigitaliseerde virtuele beelden.

Homescape, het sculpturale werk van Szu Han Lin, toont ons het spoor, de plekken die zij in haar leven heeft aangedaan.

Szu-Han Lin heeft in haar zesendertig jaar meer dan veertig verhuizingen meegemaakt. Lin heeft de plaatsen waar ze sinds 2020 woonde opnieuw bezocht. Ze versiert binnenmuren en vloeren met keurig gerangschikte vellen wit A4-papier en overtrekt elk stuk – een ritueel dat lijkt op het vouwen en inpakken van de getextureerde herinneringen aan haar vorige huizen in Taiwan. Door ze mee te nemen op haar reis van Taiwan naar Nederland, wordt het getextureerde vel papier in de loop van de tijd een groeiend landschap van haar huizen, een voortdurende, tastbare verbinding met haar wortels te midden van voortdurende verandering.

Bij het tentoonstellen van de grote papieren collage in verschillende contexten past Lin de vorm aan om te reageren op de ruimte zelf. In het IDC neemt haar werk een nieuwe vorm aan als mural.